:: يوميات احمد و نور ..........قصة حب بين الصعيدى الاصيل والبنت الاستيل( الحلقه العاشره)

الحلقه العاشره

احمد بعد ما حلف على نور انهم يفطروا في مكان تاني

وهما طالعين لاقى الوليه اللي كان عايز يكلمها

وشه احمر وراح لنور قالها

احمد : نور عشان خاطرك انتي بس هنرجع ناكل في المطعم عشان انتي شكلك جعانه

نور : مرسيي يا احمد علي زوقك " طيبه ماتعرفش اللي فيها " خالص

احمد : هو الجارسون اتاخر كده ليه انت ياااااااااااااااااااااض

احمد : فين الوكل

نور : اهه جاي اهه

الكابتن : اتفضلوا الاكل بالهنا والشفا

نور : مرسيي

احمد : يلا ياض من هنا

نور : ايه يا احمد خلي قلبك رقيق من كده

احمد : طيب يا سيتي بقلك ايه يا نور ما تيجي تعدي مكاني

نور : ليه يا احمد

احمد : يعني تعالي بس

نور : طيب تعالي من شوف اخرتها معاك

طيبه اصل الوليه كانت اعده ورا احمد و هوا كان عاوز يبصلها

احمد : سرح في عيون الوليه ونسي الاكل ونور

نور : احمد احمد " احمد مش هنا " انت يا احمد انت رحت فين

احمد : ايوه بتقولي حاجه

نور : يالهوي انت دا كله ومش معايا انت سرحان في ايه

احمد : سرحان عبد البصير

نور : هههههههه خفيف سرحان فيه ايه بجد وبتبص فيا كده ليه

احمد : انا ببص عليكي انا بتتلككي ولا ايه هبصلك ليه يعنى

نور بتتلكك " راحت نور بصت وراها لاقت الوليه بتتضحك لاحمد واحمد سرحان معاها " هههههههه

تش تش تش نور دلقت الميه فوق هدوم احمد مفتريه بجد

احمد : ايد دا يا نور ينفع كده الترنج اتبل هخرج ازاى دلوئت

نور : احسن عشان تسرح برحتك بعد كده انا ماشيه

احمد : خدي بس يا مجنونه مالك زعلتى ليه بس

نور سابت احمد وطلعت اوضتها زعلانه احمد طلعلها عشان يصالحها

احمد : نور خلاص بقي انا اسف بجد

نور : اسف علي ايه

احمد : عشان بصيت للوليه

نور : وانا مالي ما تتحرق انتا وهيا " ونور يا عيني هتموت عشان بص للوليه " ومتغاظه

احمد : اتحرق كده طب انا ماشي راجع البلد ومش هتشوفي وشي تاني غير علي الدراسه

نور : احسن روح " فى لحظه زعل جامده وعصبيه " كده

احمد : كده طيب شكرا علي الرحله الجميله دى

نور سمعت اوضة احمد بتتفتح وطالع بالشنط ونازل من علي السلم

نور جريت ورا ولاقيته بيكلم في التليفون من الريسبشن بيكلم مين